جریان ادبی نئوکلاسیک با هدف حفظ و تداوم میراث گذشتگان، اندیشه های اصیل معاصر را در قالب اسلوب های قدیم به تصویر می کشد . این مکتب آمیزه ای از قدیم و جدید را در خود جمع کرده است بدینگونه که با زبان کلاسیک و شیوه های متداول کهن مسایل روزمره و حیاتی جامعه را به مخاطبان خود عرضه می کند در این نوشتار جنبه های تقلید و تجدید در شعر نئوکلاسیک عراق با بهره بری از نمونه هایی از اشعار » معروف رصافی « به عنوان طلیعه دار این مکتب در عراق و » محمد مهدی جواهری « به عنوان حلقه ی اتصال بین جریان نئوکلاسیک و رومانتیک عراق، مورد بررسی قرار گرفته است
)