مقاله حاضر از دیدگاه تاریخی و مقایسه ای به بررسی جایگاه و منزلت انسان در قرآن کریم با بهره گیری از آیات قرآن و این جایگاه در مکتب اومانیسم می پردازد . از منظر قرآن کریم انسان جانشین و خلیفه خداوند در روی زمین است و به واسطه رسالت و مسئولیتی که از سوی پروردگار به او واگذار و تفویض شده است به مقام جانشینی خدا می رسد تا اراده و مشیت و شریعت او را تحقق ببخشد . در حالی که براساس مکتب اومانیسم انسان موجودی خودساخته و خودبنیان است که » خود « او هدف و غایت است و این انسان محور هستی و صورت بخش همه امور است و آزادی او در عدم عبودیت خداوند و قیود دینی تحقق خواهد پذیرفت و خوشبختی او در بهره برداری هرچه بهتر از مواهب مادی و طبیعی و لذات جسمانی و دوری از رنج و با تأکید بر اصالت فایده و کاربرد تأمین می گردد . از نگاه قرآن کریم انسان به واسطه عبودیت خداوند از همه چیز فارغ می گردد و به مقام آزادی می رسد . چون انسان محیط معنوی خودش را خود می سازد در حالی که اومانیسم به زعم خود انسان را از بندگی خدا رها می سازد ولی به بندگی ماده و جسم و لذت تسلیم می نماید، به عبارت ساده تر محیط خارجی، انسان را می سازد .
)