تأثیر نئوپاتریمونیالسیم پهلوی بر توسعه نیافتگی ایران از سال 1342 تا 1356

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

ندارد

چکیده

فرضیه، سوال اصلی، سوالات فرعی و نحوه تحقیق را توضیح می دهد . در قسمت دوم مقاله
شرایط، زمینه ها، عناصر، مفاهیم و نظریات مرتبط با توسعه بحث می شود و سپس
ویژگی های نئوپاتریمونیالیسم دوره پهلوی از سال 1342-1356 از طریق مفاهیم گفتمان
سلطنت، مشروعیت، رابطه جامعه مدنی و دولت، رشد اقتصادی و عدم توسعه اقتصادی،
ویژگی های شخصیتی محمدرضا شاه پهلوی توضیح داده می شود . بعد رابطه بین توسعه و
نئو پاتریمونیالیسم پهلوی دوم با در نظر گرفتن مفاهیم توسعه سیاسی، توسعه اقتصادی،
توسعه دولت محور و توسعه و مثابه عقلانیت بررسی می شود . فرضیه مقاله این است که
نئوپاتریمونیالیسم پهلوی دوم مانع توسعه در ایران دوره مذکور شده است . با در نظر گرفتن
عناصر و خصوصیات و نظریات مرتبط با توسعه و خصوصیات و ویژگی های
نئوپاتریمونیالیسم و رابطه بین آن دو که در قسمت دوم متن مقاله توضیح داده شده است به
این نتیجه رسیدیم که رژیم پهلوی دوم در دوره مذکور علی رغم داشتن برخی خصوصیات
مدرنیسم ( رشد صنعتی، اقتصادی، طبقاتی، آموزشی و ...) با توجه به مفاهیم توسعه سیاسی،
توسعه اقتصادی، توسعه پایدار و همه جانبه و عقلانیت، نظامی توسعه یافته تلقی نمی شود و
نئوپاتریمونیالیسم در توسعه نیافتگی ایران دوره مذکور نقش اساسی داشته است

کلیدواژه‌ها