در این مقاله ضمن تأکید بر اهمیت مسأله مشروعیت و نقش آن در بقا و دوام نظام های سیاسی، مناسب ترین و صحیح ترین تعریف برای این واژه یعنی » حق حاکمیت فرمانروایان « ارائه و تبیین شده است . مهم ترین سئوال نیز بر این پایه استوار است که حاکم بر چه مبنائی حق حکومت و اعمال قدرت و به عبارتی حق امر و نهی پیدا می کند . سپس با تأکید بر الهی بودن منشأ ذاتی مشروعیت حکومت در اسلام بر اختلاف مسلمانان بر منابع مشروعیت حکومت پس از پیامبر ( ص ) اشاره می شود . شیعیان عموماً بر مشروعیت الهی حکومت بعد از رسول ا ... ( ص ) اعتقاد می ورزند و در مقابل اهل سنت منابع گوناگونی را از جمله اجماع اهل حل و عقد و بیعت مردم، استخلاف امام سابق و استیلا و زور و غلبه را در انعقاد حکومت و امامت معتبر می دانند که در این نوشتار به تفصیل مورد نقد و بررسی قرار می گیرد