سنجش مولفه های اقتصادی توسعه کشاورزی پایدار در ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

ندارد

چکیده

کشاورزی به عنوان یک بخش بزرگ اقتصادی، سهم مهمی را در تشکیل تولید ناخالـص
داخلی و اشتغال کشور بر عهده دارد . فعالیت این بخش در طی یک قرن گـذشـتـه دچـار
تغییرات زیادی گردیده است . بعد از جنگ جهانی دوم، بر اساس تفکر بهره برداری صنعتـی
از اراضی کشاورزی از طریق مکانیزاسیون و استفاده از کود شیمیایی، تولیدات کشاورزی به
شیوه گسترده ای افزایش یافت . کشاورزی صنعتی علی رغم دستاوردهای خوب آن، نـتـایـج
منفی زیادی از قبیل تخریب زیستگاه ها، تخریب و کاهش حاصلخیزی خـاک، آلـودگـی و
کاهش کیفیت آب، خطر باقی ماندن سموم در مواد غذایی و همچنین مسایل اقـتـصـادی و
اجتماعی به ویژه تغییرات قیمت تولیدات را بهمراه داشته است . در این راستا، مـفـهـومـی
به عنوان توسعه پایدار کشاورزی از دهه 1980 در ادبیات توسعه جهان شکل گرفـت . مـدل
کشاورزی پایدار، تناسب اکولوژی، ماندگاری اقتصادی، مقبولیت اجتماعـی و مسـوولـیـت
سیاسی را به عنوان چهار بعد تفکیک ناپذیر از اهداف بلندمدت پایداری مورد بـحـث قـرار
می دهد . بر این اساس اگر نظام کشاورزی ایران از نظر اقتصادی توجیه پذیر نباشد حتی اگر
از نظر اکولوژیکی و اجتماعی درست باشد نمی تواند ادامه پیدا نماید . در این مطالعه در نظـر  
است تا به تعیین و ارزیابی مولفه های اقتصادی توسعه پایدار کشاورزی در ایران پـرداخـتـه
شود . ابعاد اقتصادی مورد مطالعه در این مقاله شامل ایجاد درآمد مناسب و کافی نـاشـی از
فعالیت کشاورزی و ایجاد فرصت های شغلی در بخش کشاورزی و صـادرات کشـاورزی
است . شیوه بررسی ابعاد اقتصادی در نظر گرفته شده بدین صورت است که آمار ارائه شـده
موجود در این زمینه طی سال های 1386-1382 مورد تحلیل و وضعیت متغیرهای اقتصـادی
در کشاورزی پایدار مورد تحلیل قرار گرفته است . در پایان این مطالعه راهکارهایـی بـرای
دستیابی به توسعه پایدار کشاورزی با تحلیل متغیرهای کلان اقتصادی ارائه شده است

کلیدواژه‌ها

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار