نقش نئوتکتونیک در تحول ژئومورفیک دره ها در نیمه غربی توده سهند

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

ندارد

چکیده

توده آتشفشانی سهند در شمال غرب کشور در جنوب شهر تبریز با 3710 متر ارتفاع و
با قطر قاعده ای حدود 75 کیلومتر به صورت گنبد عظیمی مابین دوچاله زمین ساختی اورمیـه
( در غرب ) و میانه ( در شرق ) سر برآورده است . گسل تبریز از شمال آن می گذرد و در جنـوب
گسل زرینه رود قرار دارد که باحتمال زیاد تا چاله میانه ادامه دارد . توده سهند یک مخروطـی
از نوع استراتو ولکان می باشد که روی یک پایه رسوبی قرار دارد . اگر چه بخش های مرتفـع
آن که بیشتر از گدازه ها تشکیل یافته، به شدت تخریب شده است و وجـود بـیـش از ده
مخروط کوچک دیگر شکل آن را از نزدیک تا حد زیادی عارضه دار نشان می دهـد، امـا در
نقشه ها و به ویژه در تصاویر ماهواره ای شکل گنبدی منظم آن با یک شبکه زهکشی رادیـال
تیپیک کاملا مشخص است . در نیمه غربی این کوه که رودها همگی به دریـاچـه اورمـیـه
می ریزند سطوح فرسایشی و پادگانه های ساحلی یک حالت پلکانی بـه آن داده اسـت .
موقعیت تکتونیکی این توده، همچنین شواهد ژئومرفیک، تحرک این توده را درکـواتـرنـر
مسجل می سازد و وجود گسل فعال تبریز این فرض را به میان می آورد که اثر مرفولوژیـکـی
نئوتکتونیک در نقاط مختلف آن ممکن است یکسان نباشد . این تحقیق برای بررسی فـرض
فوق صورت گرفته است که در آن موضوع تحقیق با استفاده از چندین شاخص نئوتکتونیـک
به طورکمی مورد تحلیل قرار گرفته است

کلیدواژه‌ها