اتحادیه اروپا و آمریکا دو رویکرد نسبت به ج . ا . ایران داشته اند : در موضوعات سیاسی و امنیتی مانند، الف : انرژی هسته ای یا کاربرد دومنظوره انرژی هسته ای، ب : تروریسم، ج : امنیت اسرائیل و فرآیند صلح در خاورمیانه، د : حقوق بشر؛ این دو سیاست های همگرا داشته اند اما در موضوعاتی مانند اختصاص سهم بیشتری از بازار ایران، وابستگی به نفت و گاز وارداتی و وارد شدن در فعالیت های تولید نفت و گاز، اتحادیه اروپا و آمریکا رویکردهای واگرا نسبت به ج . ا . ایران اتخاذ نموده اند، هر چند این همگرایی به لحاظ منافع ملی این دو در حال تبدیل به همگرایی است . ایران به عنوان یک متغیر میانی می تواند از منافع واگرای قدرت های فوق الذکر جهت ارتقای منافع ملی خود بهره برداری نماید . در جمع بندی مراتب فوق می توان گفت اتحادیه اروپا و آمریکا با لحاظ نمودن متغیرهای مستقل ذیربط سیاسی و امنیتی، سیاست های همگرا نسبت به ج . ا . ایران اتخاذ نموده اند اما در زمینه های اقتصادی و تجاری اتحادیه اروپا و آمریکا از اتخاذ سیاست های واگرا نسبت به ج . ا . ایران پیروی نموده اند
)