دنیا یکی از مهم ترین موضوعاتی است که ابوالعتاهیه شاعر بزرگ زهدسرای عصر عباسی به تبیین ماهیت آن براساس آموزه های دینی پرداخته است . در نگاه ایشان، دنیا، مجموعه ای گذرا، متغیر، فریبنده، ناپایدار، خیانت پیشه، سرشار از رنج و گرفتاری و غم و اندوه می باشد. همچنین برای فهم بهتر، آن را به سایه، سراب و امور بی ارزش و خطرناک تشبیه نموده اس ت . در صورتی که انسان بتواند فهم درستی از دنیا داشته باشد و تقوای الهی پیشه کند و بتواند از روزگار عبرت بگیرید می تواند به خیر و سعادت هر دو سرا نائل آید، و برخود لازم م ی داند که بهترین توشه را همراه خود بردارد و آماده رفتن به سرای باقی باشد و مغلوب زرق و برق زندگی زودگذر و فانی نخواهد شد.
)