در این مطالعه میزان شدت خشکسالی 32 ایستگاه ایران در دوره آماری 1956 لغایت 2005 با چهار روش شاخص توزیع استاندارد، شاخص D، شاخص دوره از نرمال و شاخص دهک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتیجه شاخص توزیع استاندارد نشان می دهد که سالهای 1973، 1990 و 2001، براساس شاخص درصد از نرمال در طول دوره آماری سالهای 1973، 1990 و 2001 باشد. سومین شاخصی که مورد استفاده قرار گرفت، شاخص دهک ها می باشد که با استفاده از این روش در طول دوره آماری مورد مطالعه سالهای 1973، 1990 و 1958 به ترتیب به عنوان سالهایی که شدید ترین خشکسالی را در کشور داشتند، تعیین گردیدند. چهارمین شاخصی که در این تحقیق بمنظور بررسی خشکسالی های ایران مورد استفاده قرار گرفت، شاخص D می باشد. اساس محاسبه خشکسالی ها و ترسالی با استفاده از این شاخص بر پایه اطلاعات دما و بارش استوار می باشد، بصورتی که پس از محاسبه نمره استاندارد دما و بارش، از اختلاف نمره استاندارد دما و نمره استاندارد بارش شاخص مذکور محاسبه میگردد. با استفاده از این روش در طول دوره آماری، سالهای 2001، 1999 و 1966 به ترتیب به عنوان سالهایی که شدید ترین خشکسالی را در کشور داشتند، باتوجه به این که خشکسالی های محاسبه شده با این روش بیشتر بر واقعیت منطبق بوده لذا از اعتماد بالایی در مقایسه با سه شاخص بررسی شده قبلی دارد.