از اغراض شعری که در آثار شاعران شیعی معاصر امام رضا ( ع) نمود بیشتری دارد، می توان به مدح و رثا و نشر فضائل آن حضرت اشاره نمود. آذین بندی سخن و شعر به فضائل و مناقب ائمه ( ع) همواره مورد توجه شعرا و نویسندگان بوده و به گونه ای بیانگر اعتقاد و احترام به این بزرگواران و حریم ولایت و امامت است و از سوی پیامبر (ص) و ائمه (ع) مهر جواز یافته است. دعبل، « سیمای امام رضا ( ع) در اشعار شعرای شیعی معاصرش » این پژوهش، با عنوان ابو نواس، ابراهیم بن عباس صولی درصدد است که درون مایه اشعار این شاعران عرب را در این خصوص مورد بررسی و مداقّه قرار دهد. از آنجایی که شاعران دوستدار و پیرو اهل بیت ( ع) که خود را نسبت به بیان حقایق و نشر فضائل این خاندان پاک موظف می دانستند، در ایفای رسالت، نهایت توان خود را به کار بستند. و با معرفی نقش پیشوایی و طلایه دارانه آن حضرت در میان امت، بیان مظلومیت و ستمی که بر او رفته بود، بهترین استفاده ها را از هنر شعر برده اند. و در پایان نتیجه گرفته شده که شاعران معاصر امام به ایفای نقش کارآمدشان در اثبات حقانیت ولایت و زمامداری امام رضا ( ع) و همچنین به بیان سجایای اخلاقی و کرامات و مقام علمی و مدح اجداد پاکش و فریاد رس بودن حضرت پرداختند
)